Složena i sveobuhvatna nauka, geografija se bavi proučavanjem Zemljinih površinskih karakteristika, njenih prirodnih fenomena i odnosa između čoveka i njegove okoline.

Reč geografija dolazi iz grčkog jezika i može se prevesti slobodno kao zemljopis, odnosno opis Zemlje.

Kroz minule vekove, geografija se razvijala iz osnovnog mapiranja i opisivanja mesta u sveobuhvatnu disciplinu koja integriše različite perspektive i metode kako bi se razumelo mesto i uloga čoveka u svetu. U drevnim civilizacijama, kao što su Mesopotamija, Egipat, Kina i Grčka, prve geografske studije bile su motivisane potrebom za boljim razumevanjem okoline, trgovinskim rutama i, često, vojnim kampanjama.

Pioniri poput Herodota i Eratostena postavili su temelje za modernu geografiju kroz svoja opažanja i analize. Danas, geografija je daleko od jednostavne nauke o mestima, budući da je to multidisciplinarna oblast koja kombinuje fizičke, socijalne i informacione nauke kako bi se proučio međuodnos između ljudi i njihove okoline. Ova međudejstva se odvijaju na različitim nivoima, od lokalnih zajednica do globalnih sistema. Moderna geografija takođe koristi niz sofisticiranih tehnologija i alata.

Daljinska detekcija omogućava geografima da prate promene u okolini putem satelitskih slika, dok geografski informacioni sistemi (GIS) omogućavaju složenu analizu prostornih podataka. Ove tehnologije igraju ključnu ulogu u adresiranju nekih od najhitnijih globalnih izazova današnjice, uključujući klimatske promene, očuvanje prirodnih resursa i urbanizaciju. Na osnovu ovog bogatog i složenog nasleđa, geografija je postala esencijalna disciplina za razumevanje današnjeg sveta. Proučava se kako na mikro, tako i na makro nivou, nudeći jedinstvenu prizmu kroz koju možemo posmatrati, interpretirati i oblikovati svet oko nas.

Osnovna podela geografije obuhvata:

• fizičku geografiju
• društvenu (ili ljudsku) geografiju
• tehničke i primenjene geografske discipline

Fizička geografija

Bavi se proučavanjem prirodnih karakteristika Zemljine površine i procesa koji na njoj deluju. Fizička geografija nastoji da razume širu sliku kako se prirodne karakteristike formiraju, evoluiraju i međusobno povezuju.

Ova oblast geografije može se dalje podeliti na nekoliko ključnih poddisciplina:

• geomorfologija  (proučava oblike reljefa Zemlje i procese koji ih oblikuju)
• vulkanizam (bavi se proučavanjem vulkana i procesa koji uzrokuju vulkanske erupcije)
• klimatologija (proučava dugoročne vremenske oblike i tendencije)
• hidrogeografija (fokusira se na svežu vodu na Zemljinom kopnu)
• hidrologija (proučava distribuciju, pokret i svojstva vode na kopnu)
• zoogeografija (bavi se proučavanjem distribucije životinja)
• ekologija pejzaža (proučava interakcije između različitih ekosistema unutar širih pejzažnih jedinica)
• pedogeografija (geografija tla – proučava formiranje, distribuciju i klasifikaciju tla)
• edafologija (proučava kako tlo utiče na žive organizme, posebno biljke)
• glaciologija (bavi se proučavanjem leda i ledenih formacija)

Svaka od ovih poddisciplina fizičke geografije koristi jedinstvene metode i tehnike kako bi razumela različite aspekte Zemljinog prirodnog okruženja. Njihova integracija pruža sveobuhvatno razumevanje kako se Zemljina površina formira i kako se menja tokom vremena.

Društvena (ili ljudska) geografija

Društvena, ili kako se često naziva, ljudska geografija proučava prostorne aspekte ljudskih društava i međusobne odnose između ljudi i njihovih okolina. Dok fizička geografija fokusira na prirodno okruženje, ljudska geografija istražuje kako društva oblikuju prostor i kako prostor utiče na društva.

U okviru nje se izdvajaju sledeće poddiscipline:

• ekonomska geografija (proučava prostornu organizaciju ekonomskih aktivnosti i kako resursi, proizvodi i usluge distribuiraju i konzumiraju širom sveta)
• politička geografija (fokusira se na prostornu organizaciju i distribuciju političke moći)
• elektoralna geografija (proučava kako ljudi glasaju u različitim prostorima)
• kulturna geografija (bavi se proučavanjem kulture, jezike, religije i druge sociokulturne prakse u prostoru)
• socijalna geografija (proučava društvene odnose, identitete i nejednakosti u prostoru)
• demogeografija (bavi se proučavanjem prostorne aspekte populacijske dinamike)
• geografija zdravlja (istražuje prostorne aspekte zdravstvenih pitanja)

Sve navedene poddiscipline se često prepliću i koriste multidisciplinarne pristupe kako bi se bolje razumela kompleksna pitanja, poput globalizacije, klimatskih promena ili urbanih transformacija. Ljudska geografija koristi različite metodologije, od kvantitativnih analiza do kvalitativnih istraživanja, kako bi pružila dublje razumevanje društvenih i prostornih procesa.

Tehničke i primenjene geografske discipline

Treća grupacija su tehničke i primenjene geografske discipline, koje predstavljaju segment geografije koji kombinuje teoretsko znanje sa praktičnim alatima i tehnikama, a kako bi se rešavali stvarni problemi. Ove discipline često koriste naprednu tehnologiju i softverske alate kako bi analizirale i interpretirale geografske podatke.

Neke od ključnih tehničkih i primenjenih geografskih disciplina su:

• kartografija (nauka i umetnost izrade mapa)
• aerofotografija (korišćenje fotografija iz vazduha za analizu Zemljine površine)
• geostatistika (primena statističkih metoda na geografske ili prostorne podatke)
• prostorna autocorelacija (ispitivanje obrazaca prostorne zavisnosti među podacima)
• geografski informacioni dizajn (fokusira se na vizualnu prezentaciju geografskih informacija, osiguravajući da su informacije lako razumljive i atraktivne korisnicima)

Primena ovih tehničkih i primenjenih geografskih disciplina omogućava profesionalcima da donose informisane odluke u različitim oblastima, kao što su urbanizam, ekologija, transport, javno zdravlje i mnoge druge. Sa rastom tehnoloških inovacija, ove discipline nastavljaju da se razvijaju i pružaju sve sofisticiranije alate za razumevanje i oblikovanje prostornog sveta.