Mnogo je razloga zbog kojih se Sargaško more, kao deo Atlantskog okeana svrstava u specifična područja na zemlji. Stvar je u tome da je u pitanju zapravo deo centralnog Atlantskog okeana, koje ima vrlo specifične karakteristike i u fizičkom i hemijskom smislu.

Iako se naziva morem, istina je da Sargaško more nema obale.

Pitaćete se verovatno kako to, a upravo u tome leži tajna njegove specifičnosti.

Druga neobičnost je vezana za jegulje, ali o tome ćemo nešto kasnije.

Da li je Sargaško more more?

Pre nego što pokušamo da damo odgovor na pitanje zašto se Sargaško more naziva morem, kada to zapravo nije, moramo se podsetiti šta je more? Prema definiciji, u pitanju je veća površina morske vode koja je okružena kopnom, bilo u potpunosti, bilo jednim njenim delom.

Međutim, Sargaško more je okruženo strujama i to:

• na severu Severnoatlantskom strujom
• na jugu Severnoatlantskom ekvatorijalnom strujom
• na zapadu Golfskom strujom
• na istoku Kanarskom struja

Logično se nameće pitanje ako je određena vodena površina okružena strujama, a ne kopnom makar u jednom delu, kako to može da bude more?

Istina je da je Sargaško more jedina takva površina koja je nazvana morem, iako nema obalsku liniju, a povremeno ima dodira sa kopnenom površinom ostrva Bermuda.

Zahvaljujući Severnoatlantskom krugu, što je zajednički naziv za sve četiri pomenute struje koje okružuju Sargaško more, ovaj akvatorij je postao naročito poznat. Tačnije, do otkrića ovog mora došli su moreplovci iz Portugala, kada su se bavili istraživanjem Azorskih ostrva, odnosno grupacije Azora u Atlantskom okeanu.

Kako je otkriveno Sargaško more?

Alga latinskog naziva Sargassum zaslužna za naziv ovog mora. A kada su početkom 15. veka moreplovci iz Portugala krenuli do Azorskih ostrva, oni su otkrili ovu neobičnost i prisustvo tih algi, pa tako i Sargaško more dobija naziv, po specifičnim algama žućkaste boje, koje se javljaju na površini vode u tom delu okeana.

Smatra se da je i Kristifor Kolumbo krajem 15. veka takođe primetio ove alge tolikom jedne od svojih ekspedicija.

Sargaško more i jegulje

Uz to što je u pitanju jedino more koje zapravo nije more, vrlo je važno napomenuti da je Sargaško more poznato po tome što se jedino tu mreste jegulje iz celog sveta. Tačnije, evropske jegulje i američka jegulja prelaze dugačak put, kako bi među algama položile svoja jaja. Vrlo brzo pošto se mladi izlegu, jegulje napuštaju ovo mesto.

Zanimljivo je pomenuti i to da se vrsta kornjača Caretta caretta, poznata i kao glavata morska kornjača može videti ovde. Preciznije govoreći, uz pomoć Golfske struje mlade jedinke ove vrste kornjača dolaze do Sargaškog mora, a zatim tu ostaju sve dok dovoljno ne odrastu. Interesantno je to što mlade jedinke vrste Caretta caretta zapravo koriste ove alge, kako bi se zaštitile od životinja koje se svrstavaju u predatore.

Zanimljivosti o Sargaškom moru

• U blizini zapadnih delova Sargaškog mora nalaze se ostrva Bermuda.
• Zbog sve četiri struje kojima je oivičeno Sargaško more, na tom području dolazi do taloženja otpada i morskih trava. Ali uprkos tome, vidljivost vode u tom delu Atlanskog okeana doseže i više od 60 metara.
• Čak oko 3.200 kilometara iznosi maksimalna dužina Sargaškog mora, dok je njegova širina nešto veća od 1.100 kilometara, pa se procenjuje da je njegova površina oko 8 miliona 630 hiljada kvadratnih kilometara.
• Između 23 i 27 stepeni Celzijusove skale se kreće maksimalna temperatura Sargaškog mora, dok je do 17 stepeni minimalna temperatura.
• Sargaško more poznato je i po izuzetno visokom salinitetu.
• Oko 6.000 metara je prosečna dubina Sargaškog mora.
• Na 6995 metara dubine leži najdublja tačka ovog mora, koja je smeštena u njegovom južnom delu.
• Zahvaljujući morskim strujama koje su prisutne u blizini, Sargaško more, odnosno njegova površina je uvek mirna, pa se taj deo naziva zonom morske tišine.
• Anticiklon, odnosno zona koja je karakteristična po visokom vazdušnom pritisku nalazi se iznad površine Sargaškog mora.
• Ponekad se Sargaško more naziva i morskom deponijom, prosto zato što je u pitanju morska površina koja miruje, a zahvaljujući uticaju četiri pomenute struje, to dolazi do nagomilavanja neverovatno velikih količina otpada, koji je čvrst i biološki nerazgradiv.