Prvi svetski rat je ostavio dubok trag u svetskoj, ali i u istoriji srpskog naroda. Bio je to rat u kojem je učestvovalo više od 70 zemalja sa ukupno oko 70 miliona vojnika. Rat uz pomoć koga je Srbija zbacila okove koje je htela da joj nametne Austrougarska monarhija. Rat u kome je stradalo skoro 1.250.000 Srba. Rat u kome su mnoge majke nadživele svoje sinove… U sećanje na Dan primirja u Velikom ratu, odnosno Prvom svetskom ratu, 11. novembar 1918., Država Srbija je ovaj dan proglasila neradnim danom.

Dan primirja

Primirje između Sila Antante i Nemačke je potpisano sat vremena pre podneva, u vagonu, u francuskom gradu Kompjenju. Primirje je trajalo do 28. juna 1919. godine, odnosno do potpisivanja mirovnog sporazuma u Versaju.

Pomenutim primirjem nije samo dogovoren prekid vatre, već i povlačenje nemačkih trupa, razmena zarobljenika, postignut je dogovor o ratnoj odšteti i uništavanju nemačke mornarice.

Dan primirja se svečano obelažava i u drugim zemljama pobednicima iz tzv. Velkog rata. Ujedinjeno Kraljevstvo, Francuska, Rusija, Italija, SAD, Belgija i Novi Zeland ovaj dan baš kao i mi praznuju.

Dan primirja Srbija

Dan primirja je u Srbiji neradan dan i praznuje se u čast stotine hiljada junaka, koji su svoj život položili za domovinu Srbiju u tada najstrašnijem ratnom sukobu koji je svet video.

Interesantno je da Srbija nije potpisala primirje 11. novembra, već tek 13. novembra. Mi smo primirje potpisali sa Mađarskom.

Polaganjem venaca na Spomen-kosturnicu branilaca Beograda u Prvom svetskom ratu, koja se nalazi na Novom groblju, potom na Francuskom vojnom groblju kod Spomen-kosturnice ruskih vojnika i na Groblju Komnvelta srpski zvaničnici odaju počast palim borcima.

Srbija je u Prvom svetskom ratu ( 1914-1918.) ostala bez čak 60 odsto muške populacije, što u borbama što od epidemije pegavog tifusa.

Natalijina ramonda simbol

Natalijina ramonda, van naših granica poznat i kao Serbian Flower, je ugrožena vrsta cveta koja raste na području Balkana. Pored Srbije može se naći u Severnoj Makedoniji i Grčkoj.

Natalijina ramonda raste i na vrhu Kajmakčalan (na planini Nidže), baš tamo gde su se vodile žestoke borbe naših pradedova i čukundeda, pod vođstvom slavnog Živojina Mišića, protiv Bugarima. Sve sa ciljem da se stvori proboj ka Solunskom frontu.

Ovaj cvet je poznat i kao cvet feniks. Taj naziv je dobio zato što kada se u potpunosti osuši, ako se malo zalije, opet oživi. Zbog toga Natalijina ramonda simolizuje vaskrsavanje naše države posle Velikog rata.

Inače, Natalijina ramonda je naziv dobila po kraljici koja je imala jednu od najtragičnijih sudbina u istoriji Srbije, Nataliji Obrenović (Natalija je u starosti stigla do prosjačkog štapa i molila je ispred Nortedama za parče hleba ili koji dinar). Cvet je 1884. godine otkrio dvorski lekar Sava Petrović, pa ne bi li odao počast kruni, nazvao ga je po kraljici.

U ablemu, koji se nosi na reveru na sam praznik, ali i čitavu sedmicu kada pada praznik, pored cveta je i traka Albanske spomenice.

Šta je Albanska spomenica?

Svi pripadnici srpske vojske koji su 1915. i 1916. godine se povlačili preko Albanije u Grčku su dobili Albansku spomenicu.