Praznik Blagovesti, kada se Mariji javio anđeo i rekao joj da će postati Isusova majka, Grčka pravoslavna crkva obeležava svake godine 25. marta. Istog dana se obeležava i Dan nezavisnosti Grčke.

Na Dan državnosti Grčke se širom zemlje organizuju školske parade, dok je centralna vojna parada tog dana u Atini.

Razlog zbog koga je grčki kralj Oto 15. marta 1838. godine doneo odluku da baš 25. mart bude Dan nezavisnosti Grčke vezan je upravo za crkveni praznik Blagovesti, koji se tog dana obeležava u zemlji. Zapravo je u pitanju želja da se značaj tog praznika dovede u vezu sa značajem koji je Rat za nezavisnost imao u nacionalnoj istoriji Grčke.

Rat za nezavisnost

Iako su prvi ozbiljniji pokušaji grčkog naroda da se izbori protiv viševekovne turske vlasti zabeleženi 15 marta 1821. godine, postoje grčki istoričari koji smatraju da je zvaničan početak Rata za nezavisnost bio zapravo 24. februara 1821. godine.

Tada je Aleksandros Ipsilantis, jedan od vođa Filiki Heterije, svojevrsnog udruženja predstavnika balkanskih naroda za borbu protiv turskih osvajača, pročitao proglas u Vlaškoj. Ne treba svakako zaboraviti da je jedan od članova te organizacije bio i srpski vožd Karađorđe Petrović.

Na dan 24. februara 1821. godine je Aleksandros Ipsilantis pročitao proglas Borba za veru i otadžbinu, što je događaj koji pojedini grčki istoričari smatraju zapravo zvaničnim početkom borbe grčkog naroda za nezavisnost.

Početak borbe protiv turske vlasti

Najpre je 21. marta 1821. godine bio oslobođen grad Kalamata na Peloponezu, a među ustanicima su se, izuzev Kolokotronisa, u to vreme istakli i Papaflesas i Nikitaras.

U manastiru Velika Lavra, nadomak Kalavrite je Germanos, koji je u to vreme bio episkop grčkog grada Patra simbolično blagoslovio zastavu ustanika, pa se taj događaj uzima za početak Rata za nezavisnost 1821., iako su se sporadični pokušaji zbili i ranije.

Zastava ustanika je bila bela, sa krstom plave boje, što su i boje današnje zastave Republike Grčke. Na ustaničkoj zastavi pisalo je Sloboda ili smrt, što je bio i moto grčkih boraca za nezavisnost.

Nastavak borbi

Sve do 1829. godine je trajao Grčki rat za nezavisnost, ali je zanimljiv podatak da ipak nisu svi delovi zemlje do tada oslobođeni. Zapravo je bilo i onih delova Grčke koji su morali da pričekaju čak i po koju deceniju, ne bi li zaista zauvek bili oslobođeni od viševekovne turske vlasti.

Iako je Atina danas glavni grad Grčke, ipak nije to bila posle završetka Rata za nezavisnost.

Grad Nafplio na Peloponezu bio je prva prestonica oslobođene Grčke, da bi Atina to postala pet godina kasnije.