Prvog dana 1915. godine u selu Hašani, u Bosni i Hercegovini, u porodici Ćopić rođen je sin, Branko.
Po završetku osnovne škole u Hašanima, odlazi u Bihać, gde završava gimnaziju, nakon čega u Banjoj Luci pohađa Učiteljsku školu. Istu školu pohađa i u Delnicama, Sarajevu i Karlovcima, gde je i završava. Nedugo nakon toga u Beogradu upisuje Filozofski fakultet, gde je na katedri za pedagogiju diplomirao zvanično neposredno pre početka Drugog svetskog rata, 1940. godine.
Branko Ćopić, jedan od najznačajnijih srpskih i jugoslovenskih pisaca, izvršio je samoubistvo skokom sa Brankovog mosta u Beogradu 26. marta 1984. godine. Njegova smrt je bila šok za javnost, a do danas se ne zna sa sigurnošću zašto je Ćopić odlučio da sebi oduzme život, mada postoje brojne pretpostavke.
Život i delo Branka Ćopića
U omladinskom časopisu Venac je Branko Ćopić prvi put objavio neko svoje delo i to kada je imao samo 14 godina.
Još dok je u Beogradu studirao bilo je jasno da je u pitanju izuzetno nadaren pisac, tim pre što je pisao i za čuveni beogradski list Politika.
Za vreme trajanja Drugog svetskog rata, Branko je bio jedan od članova Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije. A po završetku rata, nastavio je da se bavi pisanjem, s tim što je upravo u to vreme privukao značajnu pažnju na sebe i postao još popularniji.
Dela Branka Ćopića poznata su po humoru, ali i satiri, te socijalnoj kritici. Njegova dela su prevedena na više od 30 jezika i čitana su širom sveta, a neka od najpoznatijih su:
- Orlovi rano lete
- Magareće godine
- Doživljaji mačka Toše
- Ježeva kućica
- Gluvi barut
- Doživljaji Nikoletine Bursaća
- Prolom
- Bašta sljezove boje
Mogući razlozi samoubistva
Život je Branko Ćopić okončao na surov način. Na dan 26. marta 1984. godine veli srpski pisac uputio se na Savski most u Beogradu, sa koga je skočio, izvršivši samoubistvo.
Prema pojedinim izvorima, nepsoredno pre samoubistva, Branko Ćopić ostavio je samo jednu poruku u kojoj je pisalo:
Zbogom lijepi i strašni živote!
Nakon tog tragičnog događaja, čaršija je pričala o mogućim razlozima za samoubistvo Branka Ćopića. Neki su to dovodili u vezu sa njegovim, u tom trenutku teškim zdravstvenim stanjem, dok je bilo i onih koji su u takvoj njegovoj odluci videli revolt zbog razočarenja u sve ono u šta je Branko verovao.
Branko Ćopić ostao je upamćen ne samo kao veliki pisac, nego i kao veliki patriota, koji je, kao uostalom i mnogi ljudi toga doba, duboko verovao da je moguć opstanak zajedničke države. Međutim, uzimajući u obzir istorijske činjenice o Jugoslaviji i njenom raspadanju, nekako je i očekivano da su ljudi bili razočarani raspadom dojučerašnje zemlje. Tačnije, početkom njenog raspada.
Ipak, u to vreme je prevagnulo mišljenje da je zbog ranije dijagnostikovanog raka prostate, Ćopić neretko padao u depresiju, te da ga je upravo to i navelo da počini samoubistvo.
Na kraju krajeva, niko sa sigurnošću ne može da tvrdi zašto se ubio Branko Ćopić, ali je činjenica da je u tom trenutku naša zemlja izgubila ne samo velikoj i značajnog književnika, već i velikog čoveka i patriotu.