Najjednostavnije je 7 čuda starog sveta objasniti kao ona arhitektonska dela, koja su Antički Grci smatrali genijalnim.
Iako, istini za volju, nisu sva ta dela stvorili Stari Grci, oni se upravo smatraju zaslužnim za veći broj njih.
Otac istorije, Herodot je bio prvi koji je, najverovatnije oko 450. godine pre Hrista napravio svojevrsnu listu takvih dela. Upravo na njoj su se i našla i neka od 7 čuda starog sveta.
U drugom veku pre naše ere je feničanski pisac, koji je istorijski poznat kao Antipatros sa Sidona, napravio listu na kojoj su se našla brojna svetska čuda starog sveta, te je to i prvi put da su na jednoj listi zabeležena zajedno sva čuda starog sveta. Njih sedam ukupno.
Stari Grci su ih nazvali Sedam čuda Zemlje koja obavezno treba videti, a stručnjaci pretpostavljaju da je broj 7 odabran zbog toga što su drevni Heleni verovali i magijsku moć brojeva.
Neka od 7 čuda starog sveta su tokom minulih vekova uništena, zapravo veći broj njih, ali o njima ipak postoje svedočanstva, dok se danas od svih njih može videti samo Velika piramida u Gizi.
1. Hram boginje Artemide (danas) u turskom gradu Efesu
Oko 550. godine pre nove ere je u blizini današnjeg grada Selčuka, na teritoriji Turske, podignut hram posvećen starogrčkoj boginji Artemidi, koji je jedno od 7 čuda starog sveta. Ostaci ovog hrama se mogu videti u turskom gradu Efesu, koji je od nekadašnje maloazijske Smirne (turski grad Izmir) udaljen oko 50 kilometara.
Danas se mogu videti samo ostaci nekoliko stubova. Smatra se da je hram izgrađen na temeljima još starije Svetinje iz 7. veka pre naše ere.
Starogrčki arhitekta Herosifron je osmislio hram boginje Artemide, dok je gradnju finansirao kralj Lidije po imenu Krez. Mnogi čuveni antički skulptori, među kojima je bio i Fidija, zaslužni su bili za ukrašavanje hrama.
Nažalost, mladić po imenu Herostratus je „zaslužan“ za to što je jedno od 7 čuda starog sveta zauvek nestalo. Naime, u toku noći 21. jula 356. godine pre Hrista on je zapalio hram. Iako nije utvrđeno ni poreklo tog mladića, ni iz kog razloga je to učinio, zanimljiv je podatak da se veruje da je to bilo u noći kada se rodio Aleksandar Makedonski.
U prilog tome je i podatak, koji je zabeležio antički istoričar Plutarh, a koji je tvrdio da postoji objašnjenje za to što boginja Artemida nije uspela da spasi svoj hram. Naime, prema njegovom mišljenju razlog za to jeste što je baš u toku te noći bila na proslavi povodom rođenja Aleksandra Velikog.
U vreme osvajanja Aleksandra Velikog, hram je obnovljen, za šta je primarno ovaj čuveni antički vojskovođa i zaslužan. Tokom kasnijeg perioda je hram opet uništen, da bi ga na kraju u potpunosti razrušio Sveti Jovan Hrizostom 401. godine, budući da je kult boginje Artemide bio vrlo prisutan među ljudima koji su živeli na tom području.
2. Velika piramida, Giza, Egipat
Najveća piramida na celom svetu, odnosno najviša je Keopsova piramida, pa je to i razlog zbog koga je jednostavno nazivaju Velika piramida. Ujedno je i jedino od 7 čuda starog sveta koje postoji i danas.
Smatra se da je na platou u Gizi kod Kaira, u Egiptu upravo Keopsova piramida najstarija. Osim nje, na platou se nalaze i Kefrenova i Mikerinova piramida, koje su mlađe.
Visina Keopsove piramide je 138,75 metara, a duga je 225 metara.
Zanimljivo je pomenuti da je Keopsova piramida jedina piramida u kojoj se nalaze i silazni i uzlazni hodnici. Zabeleženo je da se ovom čudu antičke arhitekture divio i sam Aleksandar Makedonski.
3. Semiramidini viseći vrtovi
U želji da oraspoloži svoju suprugu Semiramidu, koja je poticala iz Medeje, poznate po zelenilu, vavilonski kralj Navukodonosor II je oko 600. godine pre Hrista naredio gradnju Visećih vrtova Vavilona, kako se još Semiramidini viseći vrtovi nazivaju. I tako je nastalo još jedno od 7 čuda starog sveta.
Smatra se da se njihova palata, u okviru koje su i izgrađeni viseći vrtovi, nalazila na oko 90 kilometara udaljenosti u pravcu juga od današnje iračke prestonice, grada Bagdada, a na obalama reke Eufrat.
4. Statua Kolosa, ostrvo Rodos, Grčka
Pravo čudo antičke arhitekture bila je i statua Kolos na grčkom ostrvu Rodos. Iako je postojala samo 56 godina, budući da je uništena tokom razornog zemljotresa, postoje indicije da će se ovo grčko ostrvo dobiti vernu kopiju Kolosa danas, ali uz moderne karakteristike.
Kolos sa Rodosa se nalazio na ulasku u glavnu luku ostrva. Predstavljao je boga Sunca, Heliosa, a vajar po imenu Ares iz Lindosa zaslužan je za izgled statue. Gradnja je trajala više od desenije i smatra se da je Kolos sa Rodosa konačno postavljen 282. godine pre naše ere. Nažalost, nakon razornog zemljotresa, koji je ovo grčko ostrvo zadesio 226. godine pre Hrista, Kolos je teško oštećen i to na delu statue, koji se smatrao najosetljivijim, odnosno kolenu.
Drevni stanovnici Rodosa su imali želju da obnove statuu, koja je predstavljala jedno od 7 čuda starog sveta, u čemu im je pomogao predlog egipatskog kralja Ptolomeja III, koji je želeo da im finansijski u tome pomogne. Međutim, nakon što je narod zatražio pomoć od proroka, utvrđeno je da je to ne bi trebalo da čine. Zato je Kolos sa Rodosa gotovo hiljadu godina čekao, da bi ostatke statue na kraju odneli arapski osvajači 654. godine pre naše ere, i najverovatnije ih prodali u Siriji.
5. Mauzolej u Halikarnasu, (danas) u Bodrumu, Turska
Nadgrobni spomenik kralja Mauzola još je jedno od 7 čuda starog sveta. Nalazio se u antičkom gradu Halikarnasu, što je današnji grad Bodrum, u Turskoj.
Za izgled mauzoleja zaslužni su arhitekti Satiros i Pitijus, a pretpostavlja se da su ideju preuzeli sa grobnica u antičkoj oblasti Likije.
Mauzolej u Halikarnasu podignut je 353. godine pre naše ere. Dimenzije ove pravougaone građevine, koja je još jedno od 7 čuda starog sveta, bile su 40 x 30 metara, ukupne visine od 45 metara. U samom centru građevine nalazili su se kraljev sarkofag i grobnica, koji su bili izrađeni od alabastera, sa zlatnim ukrasima.
6. Statua boga Zevsa, Olimpija, Grčka
U gradu Olimpija, udaljenom oko 150 kilometara od današnje grčke prestonice, gde su i organizovane prve Olimpijske igre je podignuta statua boga Zevsa, u čiju čast je ta manifestacija i održana.
Antički vajar Fidija je bio zaslužan za njen izgled. Sa svojim radom je počeo 440. godine pre naše ere, a statua je bila i jedno od 7 čuda starog sveta i značajan deo hrama boga Zevsa u drevnoj Olimpiji.
7. Faros (svetionik) u Aleksandriji
Na ostrvu Farosu je prema nacrtu starogrčkog arhitekte po imenu Sostrat, u periodu između 300. i 280. godine pre Hrista izgrađen svetionik, koji je okarakterisan kao jedno od 7 čuda starog sveta.
U to vreme je smatran najvišom građevinom na celom svetu. Zanimljivo je pomenuti da se svetlost sa Farosa u Aleksandriji mogla videti na udaljenosti od oko 50 kilometara od obala grada Aleksandrije.
Faros je bio znak prepoznavanja grada Aleksandrije. Noću su iz njega svetlele vatre, koje su gorele, dok je u toku dana bila korišćena sunčeva svetlost, koja je uz pomoć ogledala reflektovana, kako bi brodovima pokazivala pravac.
Od šest svetskih čuda starog sveta, koja su tokom vekova nestala, poslednji je nestao Faros u Aleksandriji.