Reč koja se često koristi u kolokvijalnom govoru, ali koja je sa aspekta pristojnog ophođenja apsolutno neprihvatljiva, neretko izaziva nedoumice oko pravopisa srpskog jezika – da li je pravilo idiot ili idijot?

Pre nego što damo odgovor na ovu nedoumicu, trebalo bi da budemo upućeni u to odakle potiče reč idiot?  

Poreklo pojma idiot

Termin vodi poreklo iz grčkog jezika, te se koristi za označavanje nečega što je privatno, odnosno lično i nema uopšte negativno značenje, kao što ima u kolokvijalnom govoru u srpskom jeziku. Takođe, u Drevnoj Grčkoj reč idiot bila je neutralna i zapravo uopšte nije imala negativno značenje.

Međutim, u kasnijem periodu, reč idiot počela je da se koristi u negativnom kontekstu, budući da su njom označavane osobe koje su bile neobrazovane ili smatrane ograničenima, odnosno glupima.

U engleski jezik je ovaj pojam stigao najverovatnije iz latinskog jezika. Tokom srednjeg veka u Engleskoj je pojam idiot korišćen za označavanje osobe koja nije bila dovoljno razvijena u mentalnom smislu, ali i za označavanje nekoga ko nije inteligentan.

Idiot ili idijot?

Iako se u govoru može čuti glas J, on ne postoji u ortografiji, pa je u tom smislu odgovor na pitanje da li je pravilno idiot ili idijot, vrlo jednostavan:

Pravilno je idiot.

Ipak, treba biti naročito obazriv prilikom korišćenja ove reči, jer se ona smatra uvredom i ni u kom slučaju nije prihvaćena u pristojnoj komunikaciji.